Dzięki współpracy funkcjonariuszy 43-latka odnaleziona cała i zdrowa - Aktualności - Policja Warmińsko-Mazurska

W piątek (09.08.2024 r.) kilka minut po 20:00 na numer alarmowy zadzwoniła kobieta, która oświadczyła, że zrobiło się jej słabo, nie wie gdzie jest i jak tam doszła. Dodała, że widzi tylko drzewa. Policjanci natychmiast ustalili rysopis kobiety oraz o której mogła wyjść z domu i zaczęli jej szukać. Sytuacja była bardzo poważna, a zbliżająca się noc stwarzała realne zagrożenie dla życia i zdrowia kobiety. Natychmiast po zgłoszeniu policjanci dowodzeni przez I Zastępcę Komendanta Powiatowego w Iławie mł. insp. Rafała Żubertowskiego rozpoczęli poszukiwania. Policjanci, strażacy z Ochotniczej Straży Pożarnej z Susza wyposażeni w noktowizor, a także funkcjonariusze z Komendy Wojewódzkiej Policji w Olsztynie przy pomocy drona przeczesywali kompleksy leśne, pola i łąki. Przeszukiwali również opuszczone zabudowania i okolice pobliskich akwenów.

Około godz. 3:40 nieprzytomna kobieta została odnaleziona w odległości około kilometra od miejsca zamieszkania. Na miejsce wezwano pogotowie, które 43–latkę przetransportowało do szpitala. 

Przypominamy!

Osoba zaginiona kategorii I to zgodnie z przepisami osoba, która opuściła nagle ostatnie miejsce swojego pobytu w okolicznościach:

·       uzasadniających podejrzenie popełnienia na jej szkodę przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności

·       uzasadniających podejrzenie zagrożenia dla jej życia, zdrowia lub wolności.

W drugim przypadku w szczególności są to osoby, których okoliczności zaginięcia wskazują na realną możliwość popełnienia przez nią samobójstwa. Jest to także osoba małoletnia do lat 15 i jej zaginięcie zgłoszono po raz pierwszy, bądź osoba, która z powodu wieku, choroby, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych nie może kierować swoim postępowaniem albo wymaga opieki, lub pomocy innych osób.

Co pomaga w poszukiwaniu osób?

Na pewno wszystkie szczegółowe informacje — o stanie zdrowia, chorobach, czasie, w którym osoba zaginiona opuściła miejsce zamieszkania, o kierunku, w którym się udała, o ubiorze osoby zaginionej, jej rysopis, aktualna fotografia, informacja czy miała przy sobie pieniądze, dokładne sprawdzenie posesji, miejsca zamieszkania, sprawdzenie, czy osoba zaginiona nie przebywa u innych członków rodziny lub przyjaciół, wykorzystanie przez rodzinę do poszukiwań portali społecznościowych.

- Nakłaniajmy bliskich do noszenia dowodu osobistego, nawet jeśli dopisuje im zdrowie. Nigdy nie wiemy, kiedy zdarzy się wypadek, wylew lub inna sytuacja medyczna, która zakończy się w szpitalu. Trudno znaleźć rodzinę kogoś, kto trafia do szpitala jako osoba o nieustalonej tożsamości.

- Na wewnętrznej stronie ubrania naszego bliskiego można wszyć „metki” z imieniem, nazwiskiem i adresem oraz numerem telefonu, pod który należy dzwonić, jeśli dana osoba nie będzie wiedziała, jak trafić do domu. Na „metkach” wszytych do ubrania lub na osobnej kartce noszonej w kieszeni warto zapisać, na co choruje nasz bliski i jakie leki przyjmuje. Metki zastępowane są opaskami lokalizowanymi na nadgarstkach.

-Jeśli osoba starsza, mająca kłopoty z pamięcią, samodzielnie porusza się po mieście lub podróżuje, koniecznie musi mieć ze sobą telefon komórkowy, w którym zapisane są numery do rodziny.

- Warto znać ubrania naszego bliskiego, aby w przypadku zaginięcia móc opisać jego ubiór lub wydedukować go na podstawie brakujących części garderoby;

- Warto mieć aktualne zdjęcia bliskiego, by w razie potrzeby przekazać je Policji;

- Warto znać ulubione miejsca seniora, gdyż istnieje prawdopodobieństwo, że udał się właśnie tam.

- Warto wyposażyć seniora w zegarek z wbudowanym modułem gps, dzięki któremu jego odnalezienie będzie zdecydowanie szybsze.

Proste rozwiązania i odrobina wyobraźni mogą oszczędzić wiele niepotrzebnego cierpienia. Nie bądźmy obojętni wobec starszych osób w naszym otoczeniu. Zadbajmy o ich godną i bezpieczną starość.

(jk/tm)